De Stephanotis-plant is een wijnstok met spectaculaire bladeren en prachtige bloemen. Behoort tot de familie Lastovnev. Het thuisland van deze groenblijvende vaste plant is het eiland Madagaskar, maar daarnaast is zo’n wijnstok te vinden in de Chinese en Maleisische tropen, maar ook in Japan. Stefanotis heeft een vrij snelle groei. Elk jaar kan deze plant zijn stengels verlengen tot 60 cm.In de natuur kan hun lengte oplopen tot 6 meter, maar in de binnenlandse cultuur heeft Stephanotis meestal maar meterscheuten.
De bloei van stephanotis begint meestal in mei. Bijna de hele zomer is de plant versierd met witte paraplu-bloeiwijzen, die er spectaculair uitzien tegen de achtergrond van het donkere blad. In sommige gevallen kan de wijnstok tegen september weer bloeien..
Stephanotis-bloemen hebben vijf oorvormige bloembladen. Het was deze analogie die de plant zijn naam gaf, wat letterlijk “oorkroon” betekent. Een andere naam voor deze wijnstok is marsdenia. Dankzij de buisvormige basis en stervormige vorm van de bloemen zelf, wordt Stephanotis vaak vergeleken met jasmijn. Bovendien hebben de bloemen ook een delicate geur..
In huis wordt Stephanotis meestal bloeiend gekweekt. Ondanks het feit dat het in de natuur in de tropen groeit, past de bloeiende Stephanotis zich goed aan de binnenomstandigheden aan en bloeit zelfs. En de bloei kan niemand onverschillig laten, in de oudheid was Stephanotis opgenomen in boeketten voor bruiden.
Stephanotis thuis: tekens geassocieerd met een bloem
Volksvoortekenen geassocieerd met Stephanotis zijn nogal tegenstrijdig. Er wordt aangenomen dat de bloem bruidegoms uit het huis van jonge meisjes kan verdrijven. Tegelijkertijd worden de sneeuwwitte geurende bloemen van Stephanotis, die hun vorm en aantrekkelijk uiterlijk lang behouden, vaak een versiering van boeketten of kapsels van bruiden.
Er wordt aangenomen dat deze wijnstok in staat is om de huiselijke omgeving gunstig te beïnvloeden, harmonie in huis te brengen, vreugde en comfort te geven aan leden van het huishouden..
Korte regels voor het kweken van Stephanotis
Thuis Stephanotis kweken kost wat moeite. Maar voor deze jasmijn uit Madagaskar zal de eigenaar zeker bevallen met zijn ongewone en elegante uiterlijk..
De tabel toont korte regels voor het thuis verzorgen van Stephanotis.
| Verlichtingsniveau | Hoog, maar beschut tegen de brandende zon. Oosterse vensterbanken zijn optimaal, noordelijke hebben extra verlichting nodig. |
| Inhoud temperatuur | De temperatuur in de winter moet ongeveer +15 graden zijn, in de zomer – tot +25 graden. |
| Bewateringsmodus | In de zomer wordt de grond om de dag bevochtigd en in de winter – een keer per decennium. Bezonken, licht lauw water is vereist. |
| Lucht vochtigheid | De luchtvochtigheid voor Stephanotis moet hoog zijn. In de zomer wordt de wijnstok om de dag besproeid of wordt er een pallet met natte kiezels naast gezet.. |
| De grond | De grond voor het planten kan veelzijdig zijn. Bevat meestal graszoden, zand, turf en dubbelbladige grond. |
| Topdressing | Topdressing wordt vanaf het begin van de lente ongeveer 3 keer per maand uitgevoerd. Gebruikte de helft van de dosis vloeibare formuleringen voor de bloei. |
| Overdracht | Instanties jonger dan 2 jaar worden om de zes maanden getransplanteerd, jonger dan 5 jaar – elke lente raken oudere exemplaren elkaar niet aan en vervangen ze alleen de bovenste laag van de aarde. |
| Snoeien | Het snoeien van stephanotis wordt in het vroege voorjaar uitgevoerd.. |
| Bloeien | De plant kan vrij lang bloeien.. |
| Slapende periode | Stefanotis is in rust van november tot de eerste helft van februari.. |
| Reproductie | Reproductie van stephanotis wordt uitgevoerd door zaden of zijstekken van het afgelopen jaar. |
| Ongedierte | Bladluizen, spintmijten, wolluizen, schildluizen. |
| Ziekten | Ziekten kunnen zich manifesteren als gevolg van onjuiste zorg. |
Thuis voor stephanotis zorgen
Om ervoor te zorgen dat stephanotis zich volledig kan ontwikkelen, zal hij bepaalde voorwaarden moeten scheppen. Voor volle bloei heeft Madagascar jasmijn winteronderhoud op een koelere plaats nodig. Tijdens deze periode wordt de wijnstok veel minder vaak bewaterd. Tegen maart begint de temperatuur in de kamer geleidelijk te stijgen. Luchten is handig voor de bloem, maar het moet worden beschermd tegen tocht..
Stefanotis wordt soms beschouwd als een ampelachtige plant, maar hij groeit het beste op steunen. Verzwakkende scheuten vereisen regelmatig snoeien; zijtakken worden meestal met een derde ingekort. Zodra de wijnstok knoppen begint te vormen, kan deze niet worden verstoord – zelfs een eenvoudige herschikking kan ervoor zorgen dat ze eraf vallen..
Een inwoner van de tropen is behoorlijk gevoelig voor vochtigheid en de hoeveelheid licht in de kamer. Hierdoor kan het lastig zijn om thuis een ideaal microklimaat voor Stephanotis te creëren..
Verlichting
Verlichting speelt een belangrijke rol bij de teelt van Stephanotis. Hij geeft de voorkeur aan helder, maar altijd diffuus licht. Gebrek aan verlichting kan de decorativiteit van de plant aanzienlijk beïnvloeden, evenals de groeisnelheid en knopvorming..
De schaduwrijke noordkant is niet geschikt voor de wijnstok. Als er geen andere plaats is voor de bloem, moet u de achtergrondverlichting gebruiken. Zuidramen daarentegen kunnen voor hem te licht en te warm worden. Daar zal de pot met stephanotis een beetje in de schaduw moeten staan. De oostelijke of westelijke richting wordt als optimaal voor hem beschouwd. Verander de stand van de plant niet tijdens het ontluiken.
Temperatuur
Om een exotische liaan comfortabel te laten voelen, moet je een bepaald temperatuurregime in acht nemen. In de winter is ze voorzien van een lage temperatuur (ongeveer +15 graden). Door deze omstandigheden kan de plant zich voorbereiden op de vorming van bloemknoppen. Een warmere omgeving kan dit voorkomen. De bloempot moet uit de buurt van de batterijen worden gehouden of worden afgedekt met speciale schermen.
In de zomer geeft Stephanotis de voorkeur aan matig warm weer tot +25 graden. Deze plant houdt niet van extreme hitte. Hoe warmer het in de ruimte is, hoe hoger de luchtvochtigheid moet worden. Het is vooral belangrijk om deze toestand te bewaken tijdens droge zomers en winters, tijdens de werking van verwarmingstoestellen. Ongunstig voor de bloem en flinke temperatuurdalingen en koude tocht.
Bewateringsmodus
Ondanks het feit dat stefanotis-wijnstok de voorkeur geeft aan vochtige grond, moet deze spaarzaam worden bewaterd. Tijdens de groeiperiode kunt u dit ongeveer om de dag doen, en met het begin van de herfst – eens per decennium. De aarde in de pot moet de tijd hebben om uit te drogen. Overmatig vocht in de grond leidt snel tot rot op de wortels van de plant, wat de bloem kan vernietigen. Een onvoldoende hoeveelheid vocht zorgt er vaak voor dat de bladeren van de wijnstok uitdrogen en trekt ook ongedierte aan.
Ook moet de kwaliteit van het water voor irrigatie in acht worden genomen. Voor stephanotis wordt aanbevolen om bezonken water te gebruiken, waaraan maandelijks een beetje citroenzuur wordt toegevoegd (tot 0,2 g per 1 liter). Je kunt het zuur vervangen door een paar druppels citroensap. Het constante gebruik van gewoon water heeft een slecht effect op de plant, de groei begint te vertragen en de immuniteit neemt af.
Vochtigheidsniveau
Stephanotis verdraagt droge lucht niet goed en heeft overvloedig sproeien nodig. Vooral op warme dagen is het belangrijk om dit voor de plant te doen. In de zomer kunt u na ongeveer een dag de lucht naast de bloem bevochtigen of het gebladerte afvegen. Tegelijkertijd mag er geen vocht op de bloemen komen.
Naast het gebruik van een spuitfles, kunt u andere bevochtigingsmethoden gebruiken: een bak met natte kiezels, speciale luchtbevochtigers of eenvoudige open containers gevuld met water. In de winter, als Stephanotis op een koele plaats staat, kun je hem veel minder vaak of zelfs helemaal niet spuiten..
Capaciteit selectie
De stefanotis pot moet drainagegaten hebben en ook geschikt zijn voor de grootte van de plant. Kleine zaailingen verkregen uit stekken kunnen worden geplant in kopjes met een diameter van ongeveer 5 cm. Elke volgende transplantatie omvat het gebruik van een container die een paar cm groter is dan de vorige. Voor volwassen wijnstokken zijn potten met een diameter tot 20 cm vereist. Maar een onnodig ruime container kan ertoe leiden dat de wijnstok niet bloeit..
De grond
Land voor het planten van stephanotis kan door uzelf worden gekocht of voorbereid. Een geschikte ondergrond moet matig zwaar, water- en luchtdoorlatend en licht zuur of neutraal zijn..
Voor zelfbereiding van de grond moet je graszoden, bladverliezende grond en humus in gelijke delen mengen. Voor meer losheid en vochtdoorlatendheid worden zand, fijngehakt mos, perliet of baksteenfragmenten aan het mengsel toegevoegd.
Meststoffen
Tijdige toediening van meststoffen zal Stephanotis helpen om zich beter te ontwikkelen en uitbundiger te bloeien. Topdressing begint in maart, zodra de bloem de rustperiode verlaat en begint te groeien. Voor stephanotis zijn universele vloeibare oplossingen voor bloeiende planten geschikt. Ze kunnen niet vaker dan 3 keer per maand worden gebruikt, met de helft van de op de verpakking aangegeven dosering. Planten die in het voorjaar zijn getransplanteerd, voeden zich enkele weken niet: ze zullen voldoende voedingsstoffen uit de nieuwe grond hebben.
Voordat de knoppen verschijnen, worden stikstofmeststoffen praktisch niet meer in de grond gebracht en vervangen door kalium- en fosformeststoffen. Vanaf het midden van de herfst, wanneer de plant zich begint voor te bereiden op rust, wordt het voeren gestopt tot de lente..
Overdracht
Liana wordt systematisch getransplanteerd, afhankelijk van de leeftijd. Instanties jonger dan 2 jaar worden elk half jaar naar een nieuwe container verplaatst. Planten tot 5 jaar oud – elk voorjaar. Oudere stephanotis worden niet meer getransplanteerd, maar vervangen elk jaar de bovenste laag van de aarde.
De transplantatie van Stephanotis wordt in het voorjaar uitgevoerd en probeert alle procedures te voltooien aan het begin van de knopvorming. Bloeiende exemplaren kunnen niet worden getransplanteerd. Alle werkzaamheden met de bloem moeten zorgvuldig worden uitgevoerd: druivensap kan allergieën veroorzaken, dus het moet met handschoenen worden verplaatst. De wortels van de liaan zijn vrij zacht, dus ze proberen ze niet te kwetsen bij het verplanten. De plant wordt voorzichtig samen met de grondkluit in een nieuwe container verplaatst. Als schade niet kon worden voorkomen, moet de bloem minder vaak worden bewaterd en moet er een wortelvormingsstimulator aan het water worden toegevoegd. Om zo’n plant beter vocht te laten opnemen, wordt er vaker gespoten.
Voedingsstoffen uit de nieuwe grond die in de container wordt gegoten, worden door Stephanotis in ongeveer 3 weken opgenomen. Tijdens deze periode hoeft u hem niet te voeren..
Snoeien
Het snoeien van stephanotis wordt uitgevoerd in het vroege voorjaar, zodra de bloem uit de rustperiode begint te komen. Deze procedure helpt de wijnstok te verjongen, de kroon te vormen en een aantrekkelijk uiterlijk te behouden: de bloemen worden alleen gevormd op jonge takken. Tegelijkertijd raken ze de hoofdstam niet aan en snijden ze alleen de zijscheuten af. Ze worden met ongeveer een derde ingekort. Het verwijderen van te grote gebieden kan resulteren in een lange herstelperiode. Allereerst moeten verzwakte of te langwerpige takken uit de struik worden verwijderd. Correct snoeien garandeert meer weelderige en uitbundige bloei.
Bloeien
Een koele winterslaap en minder water geven helpen de plant om vrij lang te bloeien. Vanaf mei verschijnen op de stephanotis kleine stervormige bloemen, verzameld in parapluvormige bloeiwijzen. Hun kleur kan wit, geelachtig, crème of zelfs lichtpaars zijn. De bloemen met 5 bloembladen lijken qua vorm op jasmijn. De bloeiwijzen verspreiden een aangenaam aroma en kunnen de hele zomer aan de plant verschijnen.
In de natuur verschijnen bloemen bijna het hele jaar door op liaan, met uitzondering van de rustperiode. Met goede zorg in september begint de wijnstok weer te bloeien. Tegelijkertijd vindt de bloei alleen plaats als de plant de hele pot met wortels kan vullen en de grondklomp ermee kan omsluiten. Stephanotis zal niet bloeien in te grote containers.
Methoden voor het decoreren van klimplanten
In natuurlijke omstandigheden groeien de scheuten van Stephanotis omhoog en klampen zich vast aan hoge bomen of struiken. Na versterkt te zijn op hun stammen of takken, bloeit de plant prachtig, maar zonder ondersteuning beginnen de scheuten geel te worden en af te sterven..
Vanwege deze functie wordt stephanotis meestal precies versterkt op verticale steunen of bogen. Voor een bloem kunt u een gekruld draadframe van voldoende hoogte kopen. Het wordt verstevigd in een pot, diep uitgediept voor stabiliteit, en vervolgens worden de stelen van de wijnstokken eromheen gewikkeld. Dankzij een breed scala aan vormen kun je interessante composities van Stephanotis maken, die tijdens de bloeiperiode nog meer worden getransformeerd. Maar het zijn de jonge scheuten die meer vatbaar zijn voor vorming: de oude beginnen stijf te worden en gaan veel slechter.
Slapende periode
Stefanotis rust van november tot de eerste helft van februari. Gedurende deze periode proberen ze de bloempot in een ruimte te houden waar de temperatuur niet boven de +16 graden komt. Tegelijkertijd moet de luchtvochtigheid gemiddeld zijn en moet de verlichting minder intens zijn. Dergelijke omstandigheden helpen de plant zich voor te bereiden op toekomstige bloei..
Om Stephanotis volledig te laten rusten, wordt hij vanaf het midden van de herfst niet meer gevoerd. Tegen het einde van februari wordt het voeren geleidelijk hervat en begint ook de temperatuur in de kamer langzaam te stijgen..
Kweekmethoden van Stephanotis
Stephanotis kan worden vermeerderd met stekken of zaden..
Groeien uit zaden
Stefanotis-zaden lijken op paardenbloemparachutes. Omdat ze zelden thuis rijpen, worden gekochte exemplaren meestal gebruikt voor reproductie. Ze worden behandeld met een mangaanoplossing en vervolgens gezaaid in een mengsel van zand en turf tot een diepte van 1 cm.Om de gewassen niet uit te spoelen, worden ze bevochtigd met een spuitfles, besprenkeld met aarde en onder glas geplaatst of film. Met het verschijnen van zaailingen (na ongeveer een paar weken) wordt de schuilplaats verwijderd. Wanneer de spruiten echte bladeren ontwikkelen, kunnen ze in hun eigen potten worden geplant..
Stekken
De meest voorkomende kweekmethode van Stephanotis, die aantrekt met zijn snelheid. Met deze optie kunt u de variëteitkenmerken van de bloem behouden. Meestal wordt in het voorjaar gesnoeid met het materiaal dat overblijft na het snoeien. Hiervoor zijn de bovenste delen van de takken, die tot 4 bladeren hebben, geschikt. Ze worden enkele uren in een oplossing van een wortelvormingsstimulator bewaard en vervolgens geplant in een mengsel van zand en turf tot een diepte van ongeveer 2 cm. Van bovenaf kan het snijden worden afgedekt met een zak of een transparant glas met gaten voor ventilatie. Dergelijke zaailingen vormen wortels in ongeveer een maand. Na het rooten kun je ze naar normale grond verplaatsen, maar ze moeten het hele aanpassingsproces buiten de open zon uitvoeren. Zodra de zaailingen tot 1,5 m lang zijn, kunnen ze met een derde worden bijgesneden om vertakking te stimuleren..
Stefanotis "Madagaskar jasmijn" – hoe je er goed voor zorgt om te behagen met de bloei
Ziekten en plagen
Een goede verzorging kan het risico op de ziekte van Stephanotis tot een minimum beperken. Als de bloem nog steeds ziek is, is het noodzakelijk om het uiterlijk te beoordelen om de oorzaak te achterhalen:
- Vallende knoppen of bloemblaadjes zijn een gevolg van een gebrek aan licht of water, binnendringen van vocht tijdens het spuiten of het verplaatsen van de pot. Tijdens de bloei mag de plant niet onnodig worden verstoord, maar moet deze tijdig en nauwkeurig worden bewaterd en bespoten. Als de grond uitdroogt, moet de bloem overvloedig worden bewaterd..
- Krullende knoppen kunnen ook worden geassocieerd met een gebrek aan vocht in de grond. De plant wordt grondig bewaterd en vervolgens proberen ze het bewateringsregime te corrigeren..
- Trage groeisnelheden kunnen worden geassocieerd met een gebrek aan voedingsstoffen: de wijnstok moet worden gevoed.
- Traag en donker wordend gebladerte is een teken dat Stephanotis bevriest en moet worden herschikt naar warmte.
- Vergeling van bladeren kan worden veroorzaakt door te hard water voor irrigatie, gebrek aan licht, koude temperaturen of stilstaand water in de grond. Het water moet worden verdedigd en periodiek licht worden aangezuurd met citroenzuur. De plantcontainer moet een drainagelaag en gaten in de bodem hebben. Van een koude of donkere plaats moet de wijnstok worden herschikt naar een meer geschikte. Soms is de reden voor vergeling een gebrek aan kunstmest.
- Vallende bladeren in de winter worden als normaal beschouwd. Zo reageert een bloem op een gebrek aan licht. In de lente verschijnen er verse bladeren op. Maar hij kan dit ook doen door een sterke verandering in temperatuur of ijstocht..
- Lichte vlekken op gebladerte – gebrek aan verlichting.
- Geelbruine vlekken op de bladeren – integendeel, een teveel aan fel licht. De plant moet ‘s middags een beetje in de schaduw staan of iets verder van het raam plaatsen.
Een ander veelvoorkomend probleem waarmee liefhebbers van stephanotis worden geconfronteerd, is het gebrek aan bloei of een klein aantal bloeiwijzen. Hier kunnen verschillende redenen voor zijn:
- Fouten tijdens de rustperiode. Te warm en licht overwinteren, constant voeren of overvloedig water geven kan het gebrek aan knoppen veroorzaken.
- De pot is te volumineus. Als de wortels van de plant geen tijd hadden om de hele aarden klomp te vlechten, zal deze niet bloeien.
- Onjuiste voeding. Een overvloed aan stikstofmeststoffen kan de plant dwingen bladmassa te laten groeien..
- Temperatuurschommelingen kunnen de plant stress geven, waardoor de groeisnelheid wordt vertraagd..
- Late transplantatie. Tijdens de bloei mag de wijnstok niet gestoord worden, laat staan uit de pot trekken..
- De pot verplaatsen. Als de container met de liaan werd verplaatst of zelfs maar naar het licht aan de andere kant werd gedraaid, kan het de knoppen en bloemen afwerpen.
- Gebrek aan verlichting of voedingsstoffen veroorzaakt vaak een slechte bloei..
De stephanotis-plant kan worden aangetast door bladluizen, spintmijten, wolluizen of schurft. Als dergelijke insecten op de wijnstok worden gevonden, moet u een insecticide gebruiken.
Soorten home stephanotis met foto’s en namen
Van de 15 soorten Stephanotis is er slechts één het meest wijdverbreid in cultuur – overvloedig bloeiend.
Stephanotis floribunda (Stephanotis floribunda)
De wijnstokken kunnen tot 5 m groot worden en hebben groot glanzend blad met een rijke groene tint. Elk vel kan handpalmformaat zijn. De buisvormige bloemen met 5 bloembladen zijn wit of crèmekleurig en hebben een aangenaam aroma. Hun grootte kan oplopen tot 5 cm, elke bloeiwijze kan ongeveer zeven knoppen bevatten. Een andere naam voor zo’n stephanotis is “gewaxte bloem”.
Bonte Stephanotis (Stephanotis floribunda variegata)
Bonte vorm van dezelfde soort. Het heeft groen blad, versierd met geelachtige, witte of lichtgroene strepen en stippen. De punt van elk vel is licht afgeschuind.