Roślina Cordyline jest członkiem rodziny szparagów. Większość przedstawicieli tego rodzaju żyje w australijskich tropikach i subtropikach oraz w lasach Nowej Zelandii i Brazylii. W naturze takie rośliny zamieniają się w duże krzewy lub drzewa o bujnej koronie, a ich wysokość sięga 16 m. Kordyliny domowe są bardziej zwarte i rozwijają się znacznie wolniej, dodając tylko 15 cm rocznie. Maksymalna wysokość takich okazów sięga 1,5 m, ale średnio kordyliny osiągają tylko 60 cm wysokości. Młode drzewa mają więcej liści niż dorosłe – w miarę rozwoju liście opadają, a pień zaczyna gęstnieć. W efekcie cordilina zamienia się w rodzaj palmy.
Rzadko można podziwiać kwitnienie kordyliny, co więcej, można to zaobserwować tylko u dorosłych roślin. W tym okresie na drzewie pojawiają się wiechowate kwiatostany, utworzone z małych kwiatów z gwiazdkami. Ale główny efekt dekoracyjny kordylin daje ich liście. Jego kolorystyka obejmuje odcienie zieleni, bieli, szkarłatu, różu, bordo i fioletu. Blaszki liściowe mogą być gładkie lub ozdobione jasnymi paskami. Dzięki eleganckim liściom i łatwej pielęgnacji kordyliny są często wykorzystywane w kwiaciarni domowej..
Jak odróżnić cordilinę od draceny?
Cordilina jest często mylona z draceną: te rośliny są naprawdę bardzo podobne i są uważane za „fałszywe palmy”. Wcześniej oba rodzaje należały do rodziny agaw, ale teraz są uważane za szparagi. Dracaena jest czasami izolowana w niezależnej rodzinie. Wiele rodzajów cordiliny jest jednak również nazywanych draceną, ale są to różne rośliny..
Kordilinę od draceny można odróżnić po liściach. Blaszki liściowe cordiliny zwykle znajdują się na ogonkach, a także mają wyraźną żyłę centralną, od której wszystkie inne się rozchodzą. Liście draceny nie mają ogonków i są pokryte równoległymi żyłkami.
Możesz również odróżnić te rośliny po wyglądzie ich korzeni lub owoców. Dracena ma prosty korzeń, zabarwiony na żółto-pomarańczowo na nacięciu. Korzenie kordyliny są guzowate i białe na rozcięciu. To właśnie rodzaj korzeni zadecydował o nazwie tej rośliny – pochodzi ona od słowa „węzeł”. Owoce zawierają do 20 nasion, a owoc draceny tylko jeden.
Kordylina.
Krótkie zasady uprawy kordyliny
Tabela pokazuje krótkie zasady opieki nad kordiliną w domu.
| Poziom oświetlenia | Gatunki zielonolistne tolerują zacienienie, inne wymagają jasnego, ale rozproszonego światła. |
| Temperatura zawartości | Latem około 18-24 stopni. W zimie dopuszczalne jest obniżenie do 13 stopni przy braku nawadniania. |
| Tryb nawadniania | Latem – co najmniej 2 razy w tygodniu (dla gatunków szerokolistnych – częściej), zimą – raz w tygodniu. Gleba powinna mieć czas na wyschnięcie na głębokość około 3 cm. |
| Wilgotność powietrza | Poziom wilgotności musi być wysoki. Drzewo jest usuwane dalej z grzejników, spryskiwane dwa razy w tygodniu i układane na palecie z mokrymi kamykami.. |
| Gleba | Uprawa cordiliny wymaga mieszanki ziemi ogrodowej z 1/3 części torfu i piasku lub perlitu. W doniczce układana jest gruba warstwa drenażowa. |
| Najlepszy opatrunek | W okresie aktywnego wzrostu – raz na 2 tygodnie, stosując preparaty płynne po podlaniu. |
| Przenosić | Osobniki dorosłe – co 3 lata, młode – corocznie, na wiosnę. Do przeszczepu użyj pojemnika o 2 cm szerszego niż stary. Rośliny są przesadzane, gdy całkowicie pokryją kulę glebową korzeniami.. |
| Kwiat | Cordilina wewnętrzna kwitnie bardzo rzadko. |
| Okres uśpienia | Zimą roślina rozpoczyna okres uśpienia.. |
| Reprodukcja | Podział krzewów, sadzonek, nasion. |
| Szkodniki | Łuskowaty owad, mszyca, przędziorek, wciornastki, wełnowiec. |
| Choroby | Choroba grzybicza. |
Dbanie o kordilinę w domu
Rosnąca w doniczce Cordilina może szybko przyzwyczaić się do warunków domowych, ale musi spełniać minimalne wymagania kwiatu. Tylko w tym przypadku roślina nie spowoduje kłopotów właścicielowi..
Nie wszystkie kordyliny nadają się do uprawy w doniczkach, ale tylko niektóre ich rodzaje. Większość odmian tej rośliny jest zbyt wrażliwa na suche powietrze i wymaga obfitego oświetlenia i naturalnej przestrzeni. Ale drzewa, które mogą rosnąć w domu, również wymagają pewnych warunków. Pomimo ogólnej bezpretensjonalności rośliny, uprawa kordiliny ma pewne cechy. Drzewo ma dość cienki pień, który nie zawsze jest w stanie utrzymać ciężką koronę. Do balansowania używa się podpory – tuby owiniętej włóknem kokosowym lub kijów bambusowych. Dojrzałe drzewa o grubszych pniach mogą rosnąć bez dodatkowego podparcia.
Dbając o cordilinę, ważne jest również, aby unikać przeciągów i starać się, aby temperatura w pomieszczeniu z rośliną nie zmieniała się zbyt gwałtownie. Aby stymulować rozwój świeżych liści, zaleca się usuwanie słabych gałęzi. Przecieranie liści miękką, wilgotną ściereczką również pomoże w usunięciu kurzu i poprawie zdrowia drzewa..
Lądowanie
Sadzenie i umieszczanie krzewu cordilina w dużej mierze wpływa na tempo jego dalszego rozwoju. Roślina preferuje glebę lekko kwaśną. Przygotowuje się go samodzielnie mieszając ziemię ogrodową z 1/3 części torfu i piasku (lub perlitu) lub stosując ziemię uniwersalną pod palmy.
W przypadku dorosłego drzewa wymagana będzie duża, wysoka pojemność – cordilina prawie nie tworzy pędów bocznych, rozwijając korzenie tylko dogłębnie. Na dnie doniczki koniecznie układana jest warstwa drenażowa – ekspandowana glina lub gruz ceglany. Roślina jest ostrożnie przenoszona na nowe miejsce, bez naruszania korzeni i bez zmiany poziomu pogłębienia.
Aby takie rośliny wyglądały bardziej efektownie, często sadzi się je w kilku kawałkach w jednej dużej doniczce. Wyjątek stanowią duże odmiany, które preferują indywidualne pojemniki. Doniczkę z kordiliną możesz trzymać zarówno na parapetach, jak i na stabilnych stojakach.
Świeżo pozyskane rośliny są przez pewien czas poddawane kwarantannie. Okres ten pozwala zidentyfikować możliwe choroby lub obecność owadów bez zarażania pozostałych kwiatów w domu. Dotknięte osobniki są traktowane i po aklimatyzacji przesadzane do świeżej gleby..
Oświetlenie
Do normalnego wzrostu cordilina wymaga dobrego oświetlenia. Wyjątkiem są gatunki zielonolistne – mogą rosnąć w lekkim półcieniu. Odmiany i odmiany o jasnym i różnobarwnym ulistnieniu sugerują obfite, ale rozproszone światło. Zazwyczaj umieszcza się je na oknach wschodnich, północno-wschodnich lub północno-zachodnich..
Kordyliny rosnące po południowej lub zachodniej stronie domu będą wymagały lekkiego zacienienia. Ale zbyt ciemna strona północna może wymagać dodatkowego oświetlenia.
Temperatura
Cordilina rosnąca w doniczce będzie wymagała stałej temperatury 18-24 stopni. W takich warunkach roślina czuje się najbardziej komfortowo. Ale niektóre rodzaje kordiliny sugerują obniżenie temperatury w zimie – jest to konieczne, aby zakwitły. Dolny próg dla drzewa wynosi 13 stopni w przypadku braku podlewania. Zmiana temperatury powinna być stopniowa. Ponadto kordyliny nie powinny być narażone na przeciąg o każdej porze roku..
Podlewanie
Cordilina wymaga regularnego, ale niezbyt obfitego podlewania. Ciągle podmokła gleba może prowadzić do gnicia systemu korzeniowego, ale śpiączka nie powinna również wysychać. Podlewanie przeprowadza się, gdy gleba wysycha na głębokość około 3 cm. Zimą podlewanie odbywa się co tydzień, a latem – 2 razy częściej. W przypadku gatunków o wąskich i szerokich liściach zapotrzebowanie na wilgoć jest inne: zeszłego lata potrzeba więcej wody. Do nawadniania używaj wody osiadłej w temperaturze pokojowej.
Ściółkowanie pomoże zmniejszyć liczbę podlewania. Aby to zrobić, użyj małego podłoża z kory lub kokosa. Okresowo krzewy można myć pod ciepłym prysznicem lub wycierać nim liście, gdy się zabrudzą..
Poziom wilgotności
Tropikalne gatunki Cordiliny najlepiej rozwijają się przy wysokiej (do 80%) wilgotności. Pozwala to roślinie czerpać wilgoć nie tylko z gleby, ale także z powietrza. W czasie upałów lub w zimie, jeśli pomieszczenie jest zbyt suche od działających akumulatorów, należy raz dziennie spryskiwać liście letnią i dobrze osadzoną wodą. W tym celu wybierz godziny wieczorne lub pochmurne – po zabiegu na liście nie powinno padać światło słoneczne. Odmiany subtropikalne są bardziej tolerancyjne na niski poziom wilgotności.
Wybór pojemności
W małych doniczkach sadzi się małe krzewy kordyliny. Przy każdym kolejnym przeszczepie rozmiar pojemnika zwiększa się o około 1,5-2 cm, a ze względu na to, że korzenie rośliny opadają, potrzebuje ona wysokiego i głębokiego, ale stabilnego pojemnika..
Nie sadzić małych krzewów w dużych doniczkach „z marginesem”. Taka roślina nie będzie w stanie pokryć grudki gleby korzeniami, przez co mogą zacząć gnić. Obecność otworów drenażowych pomoże zapobiec rozwojowi chorób..
Gleba
Domowe kordyliny nie są zbyt wymagające na ziemi. Zadowoli ich uniwersalne podłoże pod palmy lub umiarkowanie lekka domowa gleba o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Powinien być pożywny i luźny. Aby poprawić jakość takiej gleby, możesz dodać do niej pokruszony węgiel lub elementy drenażowe – gruz ceglany. Do zakupionego podłoża można dodać pokruszony torfowiec i ziemię ogrodową..
Przed sadzeniem ważne jest, aby zdezynfekować wybraną mieszankę poprzez gotowanie na parze lub zamrażanie. Kolejnym warunkiem jest obecność drenażu, który zapewnia usuwanie nadmiaru wilgoci..
Najlepszy opatrunek
Dla zdrowego wzrostu cordilina będzie wymagała systematycznego karmienia, które zapewni drzewu wszystkie niezbędne substancje. W okresie najaktywniejszego wzrostu (od wiosny do wczesnej jesieni) zasilany jest płynnymi kompozycjami odżywczymi do kwiatów w pomieszczeniach. Raz na kilka tygodni cordilinę podlewa się takim roztworem po podlaniu. Dopuszczalne są również opatrunki dolistne – jak zwykłe opryski przeprowadza się wieczorami lub w pochmurne dni..
Od września do początku kwietnia roślina odpoczywa, więc nie wymaga karmienia. Taka stymulacja wzrostu tylko wyczerpie kordylinę..
Przenosić
Jeśli to konieczne, na wiosnę przesadza się kordilinę. Młode rośliny wymagają corocznego przesadzania, ale dorosłe rośliny nie rozwijają się tak szybko, więc można je przenosić 3 razy rzadziej. Zdrowe rośliny nie powinny być niepokojone, dopóki całkowicie nie otoczą kuli gleby korzeniami – kordyliny nie tolerują dobrze procedury przenoszenia i długo się regenerują. Konieczność zmiany doniczki można ocenić po korzeniach widocznych z otworów drenażowych lub po spowolnieniu wzrostu. Przeszczep będzie wymagany, gdy korzenie gniją lub plaga szkodników.
Nowa doniczka na drzewo powinna być o około 1,5 cm większa od starej. Cordilina jest do niej przenoszona wraz z grudką gleby. Aby zachować wartości odżywcze gleby, możesz co roku odnawiać jej wierzchnią warstwę. Po przesadzeniu roślina powinna spędzić kilka dni w zacienionym miejscu. Top dressing można wykonać w ciągu kilku tygodni po przeprowadzce.
Przycinanie
Usunięcie słabych gałęzi pomaga odmłodzić cordilinę, a także stworzyć bardziej bujną koronę. Zabieg usuwania wierzchołków pędów stymuluje rozwój pędów bocznych. Jest cięty ostrym i sterylnym narzędziem. Wierzch ma około 6 cm długości, na którym znajduje się kilka liści do usunięcia. Kolor kory nie powinien być zielony, ale brązowawy – lekko zdrewniały.
Sekcje są przerabiane kruszonym węglem. Świeże gałązki pojawią się na kordylinie za kilka tygodni. Przycięta końcówka może być używana do rozmnażania poprzez ukorzenienie jej w wodzie lub lekkiej glebie..
Kwiat
Kordyliny wewnętrzne rzadko kwitną, ale zwykle takie rośliny są uprawiane ze względu na ich jasne liście. Dorosłe osobniki mogą tworzyć długie szypułki z małymi kwiatami w postaci kremowych lub jasnofioletowych gwiazdek. Ale niektóre gatunki kwitną dopiero po mroźnej zimie..
Okres uśpienia
Kordyliny odpoczywają od późnej jesieni do wczesnej wiosny. Wzrost drzewa w tym okresie zatrzymuje się: roślina gromadzi siłę na nowy sezon. Dla dobrego wypoczynku wskazane jest zapewnienie kordyliny chłodu. Garnek z nią przenosi się do chłodnego miejsca. Aby krzew nie chłodził korzeni, nie umieszcza się go na zimnej podłodze, ale na grubej desce lub krzaku styropianu..
Jeśli w pomieszczeniu, w którym zimuje cordilina, pozostaje około 15 stopni, podlewanie i opryskiwanie odbywa się znacznie rzadziej. Różnorodne formy będą potrzebowały dobrego oświetlenia nawet zimą, aby można je było trzymać pod lampami. Opatrunek górny w tym czasie nie jest przeprowadzany.
Metody hodowlane dla Cordiliny
Cordilinę można rozmnażać za pomocą nasion lub części roślin..
Podział kłącza
Krzew cordiliny wyjmuje się z doniczki, a jego korzenie myje się wodą, aby oczyścić glebę. Część oddziela się od kłącza ostrym narzędziem, posypując miejsca nacięć pokruszonym węglem. Powstały krój jest suszony, a następnie posadzony w podłożu z równych części torfu, gleby liściastej i piasku. Sadzonka jest trzymana w szklarni w temperaturze 25 stopni, regularnie podlewana i wietrzona oraz spryskiwana. W ciągu miesiąca uformuje własne korzenie, po czym można go przesadzić do stałego pojemnika o odpowiedniej wielkości.
Sadzonki
Cordilina – pielęgnacja i rozmnażanie
Jako sadzonki można użyć zarówno wierzchołków pozostałych po przycinaniu, jak i zdrewniałych części łodygi o długości około 12 cm. Wierzchołki pędów do ukorzenienia można trzymać w wodzie, do której dodano stymulator tworzenia korzeni lub od razu posadzić w ziemi. Po podlaniu takie sadzonki umieszcza się w szklarni i utrzymuje w temperaturze 26-28 stopni, regularnie usuwając schronienie w celu wentylacji. Podobnie jak w przypadku podziału, korzenie powstają w około miesiąc, po czym młode rośliny można przesadzać.
Uprawa z nasion
Do rozmnażania kordylin najczęściej stosuje się metody wegetatywne, ale sadzonki uważa się za bardziej przystosowane do warunków domowych. Nie jest trudno wyhodować cordilinę z nasion, ale nasiono szybko traci zdolność kiełkowania, a także nie zachowuje cech odmianowych. Siew odbywa się na wiosnę. Świeże nasiona są trzymane w stymulatorze wzrostu, a następnie sadzone w mieszaninie ziemi ogrodowej i piasku i trzymane w szklarni w temperaturze 28 stopni. Kiełkowanie trwa długo, a sadzonki nie pojawiają się razem.
Szkodniki i choroby
Cordilina jest dość bezpretensjonalna i, z zastrzeżeniem wszystkich niezbędnych warunków, prawie nie choruje. Jeśli popełniono błędy w pielęgnacji, roślina poinformuje o nich swoim wyglądem..
- Lekkie suche plamy na liściach – oparzenia słoneczne, w takim przypadku konieczne jest cieniowanie.
- Suszenie końcówek liści, opadanie dolnych liści – powietrze w pomieszczeniu jest zbyt suche i trzeba spryskiwać. Ale jeśli dolne liście odpadają od dorosłych osobników, jest to normalny proces rozwojowy..
- Bladość liści wiąże się z brakiem światła..
- Miękkość liści, ciemnienie lub zwijanie się – w pomieszczeniu jest za zimno, roślinę należy przenieść w cieplejsze miejsce.
- Gnicie i opadanie blaszek liściowych – zbyt mokra gleba i niska temperatura. Krzew zostaje przeniesiony na ciepło i próbuje dostosować podlewanie.
- Żółknięcie i suszenie liści – suche powietrze lub brak odżywienia.
- Powolne, ale nie suche liście i pędy są oznaką choroby grzybiczej. Niewielkie uszkodzenia leczy się fungicydami, jeśli korzenie są zbyt mocno zaatakowane, zdrowe części krzewu mogą zostać ukorzenione.
- Próchnica łodygi jest spowodowana zbyt częstym podlewaniem. Możesz uratować krzew, ponownie ukorzeniając jego zdrowy wierzchołek..
- Zahamowanie wzrostu – brak składników odżywczych lub zbyt ciasna doniczka.
Wysokie suche powietrze i upały mogą prowadzić do pojawienia się szkodników – owadów łusek, mszyc, przędziorków, wciornastków lub wełnowców. Szczególnie często osiadają na liściach młodych kordylin. Tylko specjalne środki pomogą usunąć takie szkodniki, dlatego lepiej zapobiegać ich pojawianiu się, przestrzegając wszystkich warunków opieki nad kwiatem.
Rodzaje i odmiany Cordiliny ze zdjęciami i nazwami
Kordyliny bankiii
Rozmiary tego gatunku mogą wynosić od 1,5 do 3 m wysokości. Cordyline banksii ma prosty i smukły kufer. Wydłużone liście znajdują się na długich ogonkach o długości do 30 cm. Wielkość każdej płytki sięga 1,5 m przy szerokości około 8 cm, są lancetowate i spiczaste u góry. Na zewnątrz każdy liść jest zielony, a od wewnątrz szarawy. Białe kwiatostany tworzą długie wiechy. Fajne miejsce jest optymalne do uprawy tego gatunku..
Kordylina wierzchołkowa (Cordyline terminalis)
Albo krzew cordilina (Cordyline fruticosa), albo draceny wierzchołkowe (Dracaena terminalis). Gatunek ten jest ciepłolubny i najczęściej występuje w kwiaciarni domowej. Półkrzew o jednym lub kilku wdzięcznych pniach do 4 m wysokości. Wielkość liści osiąga 60 cm przy szerokości do 10 cm, powierzchnia liścia ma wyraźne żyły. Kolor może być zielony lub barwny, zielonkawo-fioletowy z kolorową obwódką. Wielkość ogonków liściowych sięga 15 cm. W okresie kwitnienia na roślinie tworzą się wiechy o długości do 60 cm, złożone z czerwono-żółtych kwiatów, później zamieniające się w czerwone jagody.
Na Hawajach ta cordilina była uważana za pomoc rytualną i symbol szczęścia. Wyspiarze używali części rośliny do jedzenia, a z jej liści robili ubrania i zadawali dachy domów..
Cordilina czerwona (Cordyline rubra)
Gatunek znany jest również jako czerwona dracena. Cordyline rubra osiąga 4 m wysokości. Jest to roślina nierozgałęziona o szerokim, skórzastym ulistnieniu. Jej talerze mają długość do 50 cm i szerokość tylko 5 cm, kolor liści jest zielony, z widocznymi żyłkami. Ogonki mają około 15 cm długości. W kątach liści tworzą się kwiatostany, na których na małych szypułkach kwitną jasnofioletowe kwiaty. Kind preferuje fajne treści.
Cordilina niepodzielna (Cordyline indivisa)
Gatunek ten tworzy drzewa do 12 m wysokości. Cordyline indivisa ma mocny, smukły pień i pasiaste liście do 1,5 m długości. Szerokość blaszek liściowych sięga 15 cm, są one ozdobione czerwoną lub żółtą żyłą środkową, a czasem kolorową obwódką. Sama powierzchnia liścia jest zielona, a wnętrze ma niebieskawy odcień. Kwiatostany są białe, opadające i rozgałęzione. Gatunek ten jest uważany za szczególnie bezpretensjonalny, ale też nie lubi ciepła..
Kordylina ścisła
Albo Dracaena congesta, albo Dracaena stricta. Gatunek wyróżnia się cienkim pniem o wysokości do 3 m. Ma skórzaste, lancetowate liście z ząbkowanymi krawędziami i spiczastym wierzchołkiem na górze. Długość liścia sięga pół metra przy szerokości do 3 cm Wiechy kwiatostanów tworzą małe fioletowe kwiaty. Pojawiają się zarówno z zatok liściowych, jak i rosną na szczycie krzewu..
Południowa Cordilina (Cordyline australis)
endemiczny w Nowej Zelandii. Gatunek ten tworzy palmy do 12 m wysokości. Ze względu na swój wygląd roślina jest czasami nazywana „palmą kornwalijską” lub „palmą wyspy Man”. Inną interesującą nazwą tego gatunku jest „drzewo kapuściane”. Cordyline australis ma sztywny pień, który rozszerza się w dół. Liście są bezszypułkowe, mieczykowate. Jego skórzasta powierzchnia jest koloru zielonego i jest uzupełniona dużą jasną żyłką pośrodku. Mlecznobiałe kwiaty mają przyjemny zapach. Wielkość bujnych, pachnących kwiatostanów może wynosić do 1 m².
Liście tego gatunku są uważane za jadalne, ponadto części roślin nadają się do produkcji mocnych włókien..